"Na pierwszej linii - magazyn o służbach mundurowych w Polsce"
Strona na której poczytasz o polskich służbach mundurowych, lotnictwie, sprawach Polski, ale nie tylko!
Tematy udostępnianie są silnie związane z funkcjonariuszami i służbami mundurowymi służących "Na pierwszej linii" frontu.
Znajdziesz tu głównie artykułu dotyczące najważniejszych spraw Polskich służb o tematyce tj. modernizacja służb ratowniczych i mundurowych, najciekawsze akcje itp.
Centralny Zarząd Służby Więziennej ogłosił dwa przetargi dot. pozyskania kontenerowych, modułowych strzelnic.
W ramach I przetargu CZSW chce zakupić dwie kontenerowe strzelnice 40-metrowe dla: Ośrodka Szkolenia SW w Popowie oraz Aresztu Śledczego w Bytomiu.
Na oferty CZSW czeka najpóźniej do 5 kwietnia 2023r. a ważność oferty ma trwać do 3 lipca 2023r. Oferty złożyły dwa podmioty: 1. Spółka Klimawent z Gdyni wyceniła obie strzelnice na kwotę: 5.999.940,00 zł brutto, 2.999.970,00 zł brutto za szt. 2. Spółka Zakłady Mechaniczne Tarnów z Tarnowa wyceniła obie strzelnice na kwotę: 5.372.640,00 zł brutto, 2.686.320,00 zł za szt. 28-ego kwietnia 2023r. poinformowano o wyborze oferty tej spółki. Umowy na strzelnice podpisano 31 maja 2023r. 12 października 2023r. w komunikacie prasowym spółka potwierdziła zakończenie realizacji zamówienia.
CZSW na oba zadania ma przeznaczony budżet w wysokości: 6.150.000,00 zł brutto.
W przypadku podpisania umowy, strzelnice mają być dostarczone w ciągu 120 dni.
W ramach II przetargu CZSW chce pozyskać cztery kontenerowe strzelnice 40-metrowe dla: Ośrodka Szkolenia SW w Suchej, Aresztu Śledczego w Lublinie oraz Zakładów Karnych we Wronkach oraz w Rzeszowie.
Na oferty CZSW czeka najpóźniej do 20 kwietnia 2023r. a ważność oferty ma trwać do 18 lipca 2023r. W postępowaniu wpłynęło kilka ofert:
1. Polska spółka Klimawent z Gdyni wyceniła oferty w zadaniach 1, 2, 3, 4 - każdą z nich na kwotę: 2.515.350,00 zł brutto. 12 maja 2023r. poinformowano o wyborze oferty tej spółki. Umowy do każdego oddziału SW podpisano 29 maja 2023r.
2. Zakłady Mechaniczne "Tarnów" z Tarnowa wyceniły oferty w zadaniach 1, 2, 3, 4 - każdą z nich na kwotę: 2.679.900,63 zł brutto.
3. Spółka Budoimpex z Straszęcina złożyła oferty tylko do zadań 2 i 3, wyceniając każde z nich na kwotę: 1.800.000,00 zł brutto.
4. Konsorcjum spółek Works 11 z Katowic oraz GISS z Warszawy wyceniły oferty w zadaniach 1, 2, 3, 4 - każdą z nich na kwotę: 2.669.100,00 zł brutto.
CZ SW na każdą z części ma zaplanowany budżet w wysokości: 3.075.000,00 zł brutto.
W przypadku podpisania umowy, strzelnice mają być dostarczone w ciągu 150 dni.
Zaostrzono Kodeks Karny, rząd i opozycja z sejmu wspólnie uchwalili nowelizację ustawy. Prezydent podpisał nowelizację ustawy. Wyższe kary za gwałty, pedofilię i zabójstwa. - LISTA, szczegóły
Zaostrzono Kodeks Karny, rząd i opozycja z sejmu wspólnie uchwalili nowelizację ustawy. Odrzucono poprawki Senatu. Wyższe kary za gwałty, pedofilię i zabójstwa. - LISTA, szczegóły
***
zdj. podglądowe
AKTUALIZACJA Z DNIA 17.11.2022r.:
Sejm przyjął (16 listopada br.) fundamentalne zmiany w Kodeksie karnym, przygotowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości. To zasadnicza zmiana polityki karnej wobec najgroźniejszych przestępców. I dobra wiadomość dla zwykłych, uczciwych ludzi, którzy mogą czuć się bezpieczniej. Przepisy wymierzone są w najgroźniejszych bandytów – morderców, gwałcicieli, pedofili i członków grup mafijnych. Dla nich to zła wiadomość - powiedział Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro podczas konferencji prasowej.
Obecnie nowelizacja ustawy czeka na podpis Prezydenta. Przepisy wejdą w życie 3 mieś. od daty jej podpisania.
NAJWAŻNIEJSZE ZMIANY KODEKSU KARNEGO OPISANE PONIŻEJ POD FILMAMI
***
Zaostrzono Kodeks Karny, rząd i opozycja z sejmu wspólnie uchwalili nowelizację ustawy. Przeciwny zmianom był Senat. Wyższe kary za gwałty, pedofilię i zabójstwa. - LISTA, szczegóły
***
AKTUALIZACJA Z DNIA 06.08.2022r.:
Komunikat Ministerstwa Sprawiedliwości:
Program reform „Nowoczesne więziennictwo” przyjęty przez Sejm
- Przyjęty przez Sejm program „Nowoczesne więziennictwo”, który został przygotowany w Ministerstwie Sprawiedliwości, ogranicza przywileje osadzonych i zwiększa bezpieczeństwo funkcjonariuszy Służby Więziennej – podkreślił Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro podczas dzisiejszej (5 sierpnia br.) konferencji prasowej.
Jak zauważył, za program reformy więziennictwa odpowiadał wiceminister Michał Woś.
- Opozycja z trybuny sejmowej krzyczała, że naszą ustawą likwidujemy przywileje więźniów. Paradoksalnie, w tym zdaniu powiedzieli, co jest kwintesencją reformy więziennictwa. Tak, o to nam chodzi. Więźniowie nie powinni mieć przywilejów, więzienie powinno być jak dobre lekarstwo – podkreślił wiceminister sprawiedliwości Michał Woś.
Dodał, że nie może być tak, iż pobyt w zakładzie karnym nie wiąże się z żadną dolegliwością. – Oczywiście szanujemy wszystkie normy europejskie dotyczące więziennictwa, prawo międzynarodowe i prawa człowieka, bo takie były założenia tej ustawy – stwierdził Michał Woś.
Nowe przepisy to m.in. rozszerzenie pracy więźniów, rozwój dozoru elektronicznego, koniec z ignorowaniem kary więzienia, likwidacja przywilejów w korzystaniu przez skazanych z opieki zdrowotnej, wzmocnienie bezpieczeństwa w zakładach karnych, lepsze wyszkolenie i skuteczność Służby Więziennej.
Praca dla więźniów
Program „Praca dla więźniów”, który przynosi świetne efekty, zostanie jeszcze bardziej rozszerzony. Przed 2016 rokiem odsetek zatrudnionych więźniów wynosił tylko 36 proc. Dziś, mimo ograniczeń związanych z pandemią, zatrudnionych jest 88 proc. skazanych zdolnych do pracy.
Nowe przepisy oznaczająm.in., że skazani, odbywający karę pozbawienia wolności, będą mogli wykonywać pracę na terenie jednostki penitencjarnej, by spłacić orzeczone wobec nich nich grzywny.
Regulacje pozwolą też na szybkie włączenie skazanych do udziału w usuwaniu skutków klęsk żywiołowych. Pozwoli to na wsparcie służb ratunkowych w pomocy ludziom znajdującym się w sytuacji zagrożenia życia, zdrowia lub groźby utraty mienia.
Rozwój dozoru elektronicznego
Do niedawna dozór elektroniczny ograniczał się do skazanych na rok więzienia. Dziś, po wejściu w życie nowelizacji zwiększającej górną granicę wykonywania w Systemie Dozoru Elektronicznego (SDE), kary pozbawienia wolności do roku i 6 miesięcy. W związku z tym została przeprowadzona przez Ministerstwo Sprawiedliwości niezbędna rozbudowa systemu SDE.
Program „Nowoczesne Więziennictwo” przewiduje dalsze poszerzenie i usprawnienie stosowania dozoru elektronicznego dla sprawców lżejszych przestępstw. Działające w zakładach karnych komisje penitencjarne zyskają upoważnienie do wydawania zezwoleń na odbywanie kary w SDE skazanym, którzy rozpoczęli odbywanie kary nie przekraczającej cztery miesiące. Przyspieszy to rozpatrywanie wniosków i odciąży sądy, które obecnie się tym zajmują.
W przypadku więźniów skazanych na dłuższe kary, ostatnie pół roku pobytu w zakładzie karnym będą mogli odbyć w SDE. Pozwoli to kontrolować wdrożenie się skazanych do życia na wolności.
Koniec ignorowania kary więzienia
Plagą wymiaru sprawiedliwości jest ogromna liczba przestępców skazanych prawomocnie na karę więzienia, którzy uchylają się od wykonania kary. W drugiej połowie 2021 roku zaledwie 4,27 proc. skazanych dobrowolnie stawiło się do odbycia kary. Wykorzystywali przepisy nieskuteczne w egzekwowaniu kary. Nic nie grozi dziś za jej unikanie, a policja mogła zatrzymać i doprowadzić skazanego do więzieniu dopiero po wydaniu polecenia przez sąd.
Reforma kończy z tym procederem. Skazany zostanie natychmiast doprowadzony do zakładu karnego przez policję, bez uprzedniego wezwania przez sąd. Jeśli sprawca będzie się ukrywać, zostanie za nim wydany list gończy, który co do zasady będzie rozpowszechniony za pomocą internetu, a dane o skazanym trafią do internetowej bazy danych poszukiwanych prowadzonej przez policję. Dodatkowo przy rozpatrywaniu wniosków o przedterminowe zwolnienie sąd będzie brał pod uwagę, czy ktoś uchylał się od odbycia kary.
Likwidacja absurdów i przywilejów
Dotąd więźniowie kierowani są do lekarzy, w tym specjalistów, poza kolejnością i systemem udzielania świadczeń zdrowotnych. Więźniom przysługuje prawo do opieki medycznej, ale nie ma uzasadnienia, by korzystali ze służby zdrowia na lepszych warunkach niż ogół Polaków objętych powszechnym ubezpieczeniem zdrowotnym. Dlatego reforma wprowadza zasadę udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności z zachowaniem reguł obowiązujących wszystkich pacjentów.
Ponadto skazani mają być obciążani kosztami badań laboratoryjnych w przypadku pozytywnego wyniku badania na obecność substancji psychoaktywnej. Kosztów takich badań nie powinien ponosić budżet państwa, na który składają się podatnicy.
Nowe przepisy ograniczą też składanie absurdalnych skarg przez więźniów, takich jak zażalenie na posiłek … sprzed sześciu lat. Jeden z więźniów w ciągu pół roku wysłał tyle skarg, że same znaczki pocztowe, za które płaciła Służba Więzienna, kosztowały 26 tys. zł.
Wzmocnienie bezpieczeństwa
Wygoda osadzonego nie może być stawiana ponad bezpieczeństwo funkcjonariuszy Służby Więziennej, stąd bardzo głębokie zmiany w kodeksie karnym wykonawczym, ale też w ustawach o SW.
Zmiany wprowadzą szereg rozwiązań poprawiających bezpieczeństwo w zakładach karnych. Zgodnie z nowymi rozwiązaniami funkcjonariusze Służby Więziennej wykonując czynności służbowe będą mieli prawo podjąć pościg, np. jeżeli zbieg znajduje się w polu widzenia funkcjonariusza lub jest znany kierunek jego ucieczki.
Jako zasada wprowadzony będzie udział skazanych w posiedzeniach sądowych w formie zdalnej, co umożliwi zmniejszenie kosztów konwojowania więźniów, często między odległymi miastami.
Powstanie Inspektorat Wewnętrzny Służby Więziennej, który zajmie się zwalczaniem przestępstw, np. narkotykowych, popełnianych przez więźniów, a także wzmocnioną kontrolą działań funkcjonariuszy.
Komunikat Senatu RP:
Ustawa o zmianie ustawy o Służbie Więziennej oraz niektórych innych ustaw (projekt rządowy) tworzy Inspektorat Wewnętrzny Służby Więziennej, który będzie odpowiedzialny za rozpoznawanie, wykrywanie przestępstw popełnionych w szczególności przez osadzonych lub tymczasowo aresztowanych, przebywających w zakładach karnych albo aresztach śledczych, a także zapobieganie im. Zwiększa ponadto autonomię Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości oraz likwiduje Radę Polityki Penitencjarnej. Wprowadza możliwość współuczestniczenia Służby Więziennej w szkoleniach strzeleckich dla młodzieży. Funkcjonariusze będą mieli możliwość uzyskania od Służby Więziennej ochrony prawnej w procesach karnych i cywilnych związanych z wykonywaniem przez nich czynności służbowych. Te zasady będzie można stosować również w postępowaniach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowych przepisów. Koszty takiej ochrony prawnej niezależnie od wyniku postępowania nie będą podlegały zwrotowi przez funkcjonariusza. Nowelizacja przewiduje też pakiet rozwiązań dotyczących codziennej służby. Chodzi m.in. o nowe stopnie służbowe, zasady socjalne, czy wzory postępowań dyscyplinarnych. Funkcjonariusze SW po wejściu ustawy w życie będą m.in. mogli skorzystać z turnusów rehabilitacyjno-zdrowotnych i uzyskają uprawnienia wynikające z posiadania rodziny.
Izba zdecydowała o odrzuceniu ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (projekt rządowy). Zdaniem większości senatorów nowelizacja w nieuzasadniony sposób zaostrza kary. W ich ocenie tak daleko idącymi zmianami powinna zająć się komisja kodyfikacyjna. Ustawa z 15 do 30 lat podnosi górną granicę kary pozbawienia wolności i likwiduje osobną karę 25 lat więzienia, z 30 do 40 lat wydłuża okres przedawnienia zbrodni zabójstwa. Wprowadza też nowe typy przestępstw – przyjęcie zlecenia zabójstwa i przygotowanie do zabójstwa. Nowela wprowadza karę tzw. bezwzględnego dożywocia, czyli dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia. Sąd będzie mógł wymierzyć tę karę w 2 sytuacjach: jeżeli sprawca był skazywany już wcześniej za najpoważniejsze, określone przestępstwa lub jeżeli jego wyjście na wolność będzie zagrażało bezpieczeństwu ludzi. Nowela przewiduje także zaostrzenie kar za przestępstwa o charakterze seksualnym i pedofilię: od 5 do 30 lat więzienia albo dożywocie będzie grozić za zgwałcenie ze szczególnym okrucieństwem, za zgwałcenie z następstwem w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, za zgwałcenia dziecka; od 8 do 30 lat więzienia lub dożywocie za zgwałcenie ze śmiercią ofiary w następstwie. Nawet do 20 lat więzienia będzie groziło za nowe typy zgwałceń, np. na kobiecie ciężarnej, z posługiwaniem się bronią palną czy z utrwalaniem obrazu i dźwięku tego czynu. Nowela z 500 do 800 zł podwyższa kwotę, od której kradzież przestaje być wykroczeniem, a staje się przestępstwem. Przewiduje również konfiskatę pojazdu prowadzonego przez pijanego kierowcę, który ma co najmniej 1,5 promila alkoholu we krwi albo spowodowuje wypadek przy zawartości co najmniej 0,5 promila, lub też w wypadku recydywy. Orzekany będzie przepadek równowartości pojazdu, określonej w polisie ubezpieczeniowej, gdy samochód nie jest wyłączną własnością sprawcy. W razie braku polisy równowartość to średnia wartość rynkowa, odpowiadająca wartości podobnych pojazdów. Jeśli sprawca prowadziłby pojazd stanowiący własność jego pracodawcy, sąd orzeknie nawiązkę.
Posłowie jednak jednogłośnie odrzucili wszystkie poprawki Senatu.
Głosującymi za odrzuceniem nowelizacji Kodeksu Karnego byli Senatorowie:
- CAŁA LISTA ZMIAN W KODEKSIE KARNYM JEST OPISANA PONIŻEJ!!!
***
Zaostrzono Kodeks Karny, rząd i opozycja wspólnie uchwalili nowelizację ustawy. Wyższe kary za gwałty, pedofilię i zabójstwa. - LISTA, szczegóły
***
AKTUALIZACJA Z DNIA 07.07.2022r.:
"Przełom w walce z przestępczością
Ministerstwo Sprawiedliwości finalizuje dwie przełomowe reformy. Gruntowne zmiany w Kodeksie karnym kończą z filozofią, że nawet zwyrodniałych przestępców należy wyłącznie resocjalizować. Druga z reform to program „Nowoczesne więziennictwo”, który m.in. kładzie kres traktowaniu więzienia niczym hotelu lub sanatorium, likwiduje nieuzasadnione przywileje osadzonych i zwiększa bezpieczeństwo w zakładach karnych.
- Kary muszą być na tyle surowe, żeby skutecznie odstraszały zwłaszcza najgroźniejszych przestępców, dopuszczających się zbrodni godzących w życie, zdrowie i wolność człowieka.
Kary muszą być adekwatne do winy, nie mogą też utwierdzać sprawców przestępstw w poczuciu bezkarności. Podstawowym obowiązkiem państwa jest zapewnić Polakom bezpieczeństwo. Więzienie to nie sanatorium – powiedział Minister Sprawiedliwości Prokurator Generalny Zbigniew Ziobro podczas dzisiejszej (7 lipca br.) konferencji prasowej.
- Dochodzi do fundamentalnej zmiany w zakresie bezpieczeństwa Polaków. Sejm pracuje nad najważniejszymi aktami prawnymi dotyczącymi walki z przestępczością, nad zasadniczą zmianą Kodeksu karnego i Kodeksu karnego wykonawczego – podkreślił.
- Dzisiaj prawo jest ślepe na karygodne czyny, np. zgwałcenie, którego wynikiem jest śmierć. Zagrożenie karą jest takie, jak za zwykłe zgwałcenie. Nowelizacja Kodeksu karnego zmienia tę sytuację – mówił wiceminister sprawiedliwości Marcin Warchoł.
- Niestety, polskie sądy należą do najłagodniejszych w Europie. Za zabójstwo dożywotnie pozbawienie wolności jest orzekane w naszym kraju trzy razy rzadziej niż w innych krajach UE. Taka pobłażliwość rodzi poczucie bezkarności – dodał.
Reforma Kodeksu karnego przewiduje m.in.: podniesienie górnej granicy terminowej kary pozbawienia wolności z 15 do 30 lat, likwidację osobnej kary 25 lat więzienia, wprowadzenie bezwzględnego dożywocia, podwyższenie kar za pedofilię i gwałty, konfiskatę aut pijanym kierowcom czy podwyższenie kar za przyjmowanie łapówek.
Elastyczny wymiar kar i bezwzględne dożywocie
Zmiany pozwolą sądom wymierzać elastyczne kary. Dziś możliwe jest orzekanie kar do 15 lat pozbawienia wolności, osobnej kary 25 lat więzienia i dożywotniego pozbawienia wolności.
Nowelizacja Kodeks karnego wprowadza elastyczny wymiaru kar – do 30 lat pozbawienia wolności oraz dożywocie.
Kodeks karny wprowadza też karę dożywotniego pozbawienia wolności bez możliwości warunkowego zwolnienia. Będzie orzekana w dwóch przypadkach: za czyn popełniony po wcześniejszym prawomocnym skazaniu za przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, wolności, wolności seksualnej, bezpieczeństwu powszechnemu lub za przestępstwo o charakterze terrorystycznym na dożywotnie pozbawienie wolności albo pozbawienie wolności na co najmniej 20 lat. Po drugie - jeżeli charakter i okoliczności czynu oraz postępowanie i charakter sprawcy wskazują, iż jego pozostawanie na wolności spowoduje trwałe niebezpieczeństwo dla życia, zdrowia, wolności lub wolności seksualnej innych osób.
Nowelizacja wydłuża także z 25 do 30 lat okres, po którym skazani na dożywocie mogą ubiegać się o warunkowe zwolnienie.
Wydłuży się również okres próby przy warunkowym zwolnieniu z kary dożywotniego pozbawienia wolności. Dziś to 10 lat. Po zmianie Kodeksu karnego okres próby dla skazanych na dożywocie będzie dożywotni. Zwiększy się ponadto okres przedawnienia karalności zabójstwa – z 30 do 40 lat.
Podwyższenie kar za pedofilię i gwałty
Zaostrzamy sankcje za pedofilię i inne poważne przestępstwa na tle seksualnym. Sprawca zgwałcenia dziecka będzie podlegać karze od 5 do 30 lat więzienia albo dożywotniemu pozbawieniu wolności. Obecnie to od 3 do 15 lat więzienia.
Kara od 5 do 30 lat więzienia albo dożywocie będzie też grozić za zgwałcenie ze szczególnym okrucieństwem (dziś do 15 lat więzienia). Za zgwałcenie z następstwem w postaci ciężkiego uszczerbku na zdrowiu będzie grozić od 5 do 30 lat więzienia albo dożywocie (obecnie od 2 do 12 lat). Natomiast za zgwałcenie z następstwem w postaci śmierci ofiary grozić będzie od 8 do 30 lat więzienia lub dożywocie (obecnie od 2 do 12 lat więzienia).
W przepisach znalazły się nowe typy kwalifikowane zgwałceń, np. na kobiecie ciężarnej, z posługiwaniem się bronią palną czy z utrwalaniem obrazu i dźwięku tego czynu. Obecnie za te czyny grozi od 2 do 12 lat pozbawienia wolności, a będzie - od 3 do 20 lat więzienia.
Surowość wobec recydywistów
Wobec przestępców seksualnych – recydywistów stosowane będzie nadzwyczajne zaostrzenie kary, czyli podwyższenie dolnej granicy kary pozbawienia wolności o połowę, a w przypadku występków - również podwyższenie górnej granicy o połowę.
Podwyższona została również dolna granicy kary pozbawienia wolności dla multirecydywisty. Obecnie wzrasta ona o miesiąc, a będzie wzrastać o połowę.
Zaostrzamy zasady warunkowego zwolnienia dla recydywisty seksualnego. Będzie to możliwe po odbyciu trzech czwartych kary, nie - po dwóch trzecich kary.
Nowelizacja przewiduje wyłączenie przedawnienia karalności przestępstwa zgwałcenia dziecka lub zgwałcenia ze szczególnym okrucieństwem. Natomiast w przypadku innych przestępstw seksualnych na szkodę małoletniego albo występków przeciwko życiu i zdrowiu na szkodę małoletniego, jeśli górna granica kary przekracza 5 lat pozbawienia wolności, przedawnienie nastąpi najwcześniej, gdy ofiara ukończy 40. rok życia.
Zwalczanie przestępstw przeciwko zdrowiu i życiu
Reforma podwyższa kary za poważne przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu. Zmiany to m.in.: podwyższenie z 12 do 15 lat więzienia górnej granicy kary za rozbój, a do 20 lat – za rozbój z użyciem broni; podwyższenie z 15 do 20 lat więzienia górnej granicy kary za umyślne spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu.
Nowelizacja wprowadza nowe typy przestępstw za czyny, które w części nie były karalne. To przyjęcie zlecenia zabójstwa – od 2 do 15 lat więzienia; uchylanie się od naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem – od 3 miesięcy do 5 lat więzienia; nowy typ wymuszenia rozbójniczego, tj. wymuszenia mienia poprzez szantaż – od roku do 10 lat pozbawienia wolności (dziś to zmuszanie zagrożone karą do 3 lat). Wprowadza się karalność przygotowania do zabójstwa, za które ma grozić od 2 do 15 lat pozbawienia wolności.
Konfiskata aut nietrzeźwym kierowcom
Nietrzeźwy kierowca, który będzie miał nie mniej niż 1,5 promila alkoholu we krwi, straci samochód, niezależnie od tego, czy spowodował wypadek drogowy. Policja tymczasowo zajmie jego auto na okres do siedmiu dni, następnie prokurator orzeknie zabezpieczenie tego mienia, a sąd obligatoryjnie orzeknie przepadek pojazdu.
Jeżeli nie będzie wypadku, lecz prowadzenie w stanie nietrzeźwości – sąd będzie mógł odstąpić od orzeczenia przepadku w szczególnych okolicznościach. „Recydywiście” przepadek będzie orzekany już od powyżej 0,5 promila alkoholu.
Auta będą konfiskowane również sprawcom wypadków, którzy mieli powyżej 0,5 promila alkoholu we krwi, popełniającym takie przestępstwo po raz kolejny lub powodujących wypadek. Jeżeli samochód nie jest wyłączną własnością kierowcy, sąd orzeknie przepadek równowartości pojazdu sprzed wypadku.
Obecnie za spowodowanie ciężkiego wypadku w stanie nietrzeźwości należy wymierzyć karę od 2 do 12 lat więzienia. Teraz za spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu będzie to minimum 3 lata, a za spowodowanie śmierci - 5 lat więzienia.
Zwiększy się również maksymalna kara, którą można wymierzyć za spowodowanie ciężkiego wypadku. Za spowodowanie ciężkich obrażeń lub śmierci, nietrzeźwemu sprawcy wypadku będzie można wymierzyć do 16 lat pozbawienia wolności, a obecnie do 12 lat.
Więzienie to nie sanatorium
Drugą z przełomowych reform wprowadzanych przez Ministerstwo Sprawiedliwości jest program „Nowoczesne więziennictwo”. Najważniejsze jego elementy to: rozszerzenie pracy więźniów, rozwój dozoru elektronicznego, koniec z ignorowaniem kary więzienia, likwidacja przywilejów w korzystaniu przez skazanych z opieki zdrowotnej, wzmocnienie bezpieczeństwa w zakładach karnych, lepsze wyszkolenie i skuteczność Służby Więziennej
Nowe przepisy zostaną wprowadzone m.in. do Kodeksu karnego wykonawczego, Kodeksu karnego, ustawy o Służbie Więziennej i ustawy regulującej pracę więźniów.
- Nieuchronność kary - tak, surowość - tak, ale w ramach surowości kary nie tylko orzeczenia sądów, ale właśnie wykonanie, czyli więzienia. Wygoda osadzonego nie może też być stawiana ponad bezpieczeństwo funkcjonariuszy – powiedział podczas konferencji wiceminister Michał Woś, odpowiedzialny za prace nad programem „Nowoczesne więziennictwo”.
- Modernizujemy polskie więziennictwo już od 2016 roku, a zmiany przepisów wprowadzamy zgodnie z poszanowaniem praw człowieka – podkreślił.
Rozszerzenie pracy więźniów
Program „Praca dla więźniów”, który przynosi świetne efekty, zostanie rozszerzony. Przed 2016 rokiem odsetek zatrudnionych więźniów wynosił tylko 36 proc. Dziś zatrudnionych jest 88 proc. skazanych zdolnych do pracy.
Według nowych przepisów, odbywający karę pozbawienia wolności będą mogli pracować na terenie jednostki penitencjarnej, by spłacić nałożone na nich grzywny. Nowe regulacje pozwolą też na szybkie włączenie skazanych do usuwania skutków klęsk żywiołowych.
Koniec z ignorowaniem kary więzienia
Plagą wymiaru sprawiedliwości jest ogromna liczba przestępców skazanych prawomocnie na karę więzienia, którzy uchylają się od wykonania kary. Dziś policja może zatrzymać i doprowadzić skazanego do więzieniu dopiero po wydaniu polecenia przez sąd.
Dzięki reformie skazany zostanie natychmiast doprowadzony do zakładu karnego przez policję, bez uprzedniego wezwania przez sąd.
Likwidacja absurdów i przywilejów
Obecnie więźniowie kierowani są do lekarzy, w tym specjalistów, poza kolejnością i systemem udzielania świadczeń zdrowotnych. Nie ma uzasadnienia, by korzystali ze służby zdrowia na lepszych warunkach niż ogół Polaków. Reforma kończy z tymi przywilejami.
Ponadto skazani mają być obciążani kosztami badań laboratoryjnych w przypadku pozytywnego wyniku badania na obecność substancji psychoaktywnej.
Nowe przepisy ograniczą też składanie absurdalnych skarg przez więźniów, takich jak zażalenie na posiłek sprzed… sześciu lat. Jeden z więźniów w ciągu pół roku wysłał tyle listów, że znaczki pocztowe, za które płaci Służba Więzienna, kosztowały 26 tys. zł.
Wzmocnienie bezpieczeństwa
Wiele rozwiązań poprawi bezpieczeństwo w zakładach karnych. Funkcjonariusze Służby Więziennej wykonując czynności służbowe będą mieli prawo podjąć pościg, np. jeżeli zbieg znajduje się w polu widzenia funkcjonariusza lub jest znany kierunek jego ucieczki.
Jako zasada wprowadzony będzie udział skazanych w posiedzeniach sądowych w formie zdalnej, co zmniejsza koszty konwojowania więźniów. - czytamy na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości
Około godz.: 20:05 dn.: 7 lipca 2022r. Kancelaria Sejmu za pośrednictwem mediów społecznościowych poinformowała o przyjęciu ustawy przez sejm.
***
Ministerstwo Sprawiedliwości | Koniec przywilejów dla skazanych i więźniów. Rząd przyjął projekt ustawy. Jakie to będą zmiany? - szczegóły
***
21.06.2022
Projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw
Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny wykonawczy oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra sprawiedliwości.
Rząd chce wprowadzić zmiany dotyczące polskiego więziennictwa. Chodzi o poprawę warunków bezpieczeństwa jednostek penitencjarnych, ochronę społeczeństwa przed sprawcami najcięższych przestępstw oraz zapewnienie lepszych warunków wykonywania obowiązków przez funkcjonariuszy i pracowników Służby Więziennej. Usprawnione zostaną także procedury związane z wykonywaniem kar pozbawienia wolności i tymczasowego aresztowania. Zlikwidowane zostaną ponadto nadmierne przywileje więźniów.
Najważniejsze rozwiązania
Uniemożliwione zostanie uchylanie się od odbywania kary więzienia.
Obecnie znaczna większość skazanych nie stawia się do odbycia kary. Dziś nic nie grozi za jej unikanie, a Policja może zatrzymać i doprowadzić skazanego do więzieniu dopiero po nieskutecznym wezwaniu przez sąd.
Po zmianie, skazany zostanie natychmiast doprowadzony do zakładu karnego przez Policję, bez uprzedniego wezwania przez sąd. Jeśli sprawca będzie się ukrywał, zostanie za nim wydany list gończy, który co do zasady będzie rozpowszechniony za pomocą Internetu, a dane o skazanym trafią do internetowej bazy danych poszukiwanych, prowadzonej przez Policję.
Dodatkowo, przy rozpatrywaniu wniosków o przedterminowe zwolnienie, sąd będzie brał pod uwagę, czy ktoś uchylał się od odbycia kary.
Zlikwidowane zostaną przywileje więźniów.
Obecnie więźniowie kierowani są do lekarzy, w tym specjalistów, poza kolejnością i systemem świadczeń zdrowotnych.
Nowe przepisy wprowadzą zasadę udzielania świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności, z zachowaniem reguł obowiązujących wszystkich pacjentów.
Skazani będą także obciążani kosztami badań laboratoryjnych w przypadku pozytywnego wyniku badania na obecność substancji psychoaktywnej. Kosztów takich badań nie powinien ponosić budżet państwa, na który składają się podatnicy.
Usprawnione zostaną procedury składania i rozpoznawania wniosków, skarg i próśb skazanych.
Wprowadzona zostanie możliwość pozostawienia przez właściwy organ bez rozpoznania skarg, wniosków i próśb skazanych, które w sposób oczywisty są bezzasadne.
Ustanowiony zostanie 7 dniowy termin na wniesienie skargi. Będzie on liczony od dnia, w którym skazany dowiedział się o zdarzeniu będącym podstawą skargi. Obecnie zdarzają się sytuacje, w których skargi wpływają po upływie dłuższego czasu (tygodni, a nawet miesięcy) od zdarzenia będącego podstawą skargi. Utrudnia to ustalenie rzeczywistego stanu faktycznego danego zdarzenia.
Poszerzone i usprawnione zostanie stosowanie dozoru elektronicznego (SDE) dla sprawców lżejszych przestępstw.
Udzielenie zezwolenia na odbycie kary w SDE będzie możliwe również wobec skazanego, wobec którego orzeczono karę pozbawienia wolności w wymiarze niższym niż 3 lata i któremu do odbycia w zakładzie karnym pozostała część tej kary, w wymiarze nie większym niż 6 miesięcy.
Ponadto, działające w zakładach karnych komisje penitencjarne będą mogły wydawać zezwolenie na odbywanie kary pozbawienia wolności w SDE skazanym, którzy rozpoczęli odbywanie kary nieprzekraczającej 4 miesiące. Rozwiązanie to przyspieszy rozpatrywanie wniosków i odciąży sądy, które obecnie się tym zajmują.
Wprowadzona zostanie możliwość odbywania kary przez młodocianych razem z dorosłymi.
Sąd będzie mógł skierować wybitnie zdemoralizowanych młodocianych – skazanych za najcięższe przestępstwa – do odbywania kary w zakładzie karnym dla dorosłych odbywających karę po raz pierwszy.
Chodzi o zapewnienie możliwości oddzielenia takich skazanych młodocianych od pozostałych skazanych młodocianych, a tym samym ograniczenie negatywnych oddziaływań i wpływu na ich postawę.
Osoby odbywające karę pozbawienia wolności będą miały możliwość odpracowania na terenie jednostki penitencjarnej niespłaconych grzywien.
Wprowadzona zostanie możliwość udziału skazanych w usuwaniu skutków sytuacji kryzysowych oraz klęsk żywiołowych.
Zatrzymanie kolejnych żołnierzy z 6. Batalionu Dowodzenia w Krakowie podejrzanych o korupcję
"Na polecenie prokuratora z Wydziału do Spraw Wojskowych Prokuratury Okręgowej w Krakowie, żołnierze z Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Krakowie wraz z funkcjonariuszami Centralnego Biura Antykorupcyjnego zatrzymali kolejnych 8 żołnierzy pełniących służbę wojskową w 6. Batalionie Dowodzenia w Krakowie, podejrzanych o wręczanie dowódcy tej jednostki wojskowej – ppłk. Marcinowi M. korzyści majątkowych w zamian za skierowanie ich na misję zagraniczną do Kosowa w ramach PKW KFOR, jak też na kursy podoficerskie. Z uwagi na szeroki zasięg przestępczego procederu o korupcyjnym charakterze, prokuratura powierzyła dalsze prowadzenie postępowania Delegaturze Centralnego Biura Antykorupcyjnego w Krakowie.
Łapówki w zamian za wysłanie na misję zagraniczną
Zatrzymani żołnierze usłyszeli już zarzuty. Podejrzani są o wręczanie, za pośrednictwem ustalonej osoby, korzyści majątkowych dowódcy jednostki wojskowej ppłk. Marcinowi M. w zamian za skierowanie ich na misję zagraniczną do Kosowa w ramach Polskiego Kontyngentu Wojskowego KFOR. Chodzi o kwoty w wysokości po 5000 zł. Jednemu z zatrzymanych przedstawiono dodatkowo zarzut złożenia fałszywych zeznań w toku prowadzonego postępowania.
Prokurator zastosował wobec zatrzymanych wolnościowe środki zapobiegawcze, w tym m.in. dozór Policji, poręczenie majątkowe i zakaz kontaktowania się z innymi podejrzanymi.
Aresztowany dowódca
Dotychczas w toku śledztwa zatrzymano 21 żołnierzy, w tym dowódcę 6. Batalionu Dowodzenia w Krakowie ppłk Marcina M. Usłyszał on zarzuty przyjęcia obietnicy korzyści majątkowej w kwotach po 10 000 zł i 6 000 zł w zamian za powołanie dwóch osób do zawodowej służby wojskowej w tej jednostce. Nadto zarzucono mu, że od listopada 2019 r. do lutego 2020 r. kilkudziesięciokrotnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej samowolnie użył pojazdów służbowych do celów prywatnych. Wobec Marcina M. sąd zastosował środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.
(...)
Ujawnienie okoliczności przestępstwa
Prokuratura informuje, iż zgodnie z art. 229 § 6 kodeksu karnego, nie podlega karze sprawca przestępstwa, który udzielił korzyści majątkowej, jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte przez osobę, a osoba udzielająca korzyści lub ich obietnicy, zawiadomiła o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawniła wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ się o nich dowiedział."- poinformowała Prokuratura Krajowa
***
**
11.08.2021r.
"Zatrzymanie kolejnych żołnierzy z 6. batalionu dowodzenia w Krakowie podejrzanych o korupcję
zdj. podglądowe
W środę (28 lipca 2021 r.) na polecenie prokuratora z Wydziału do spraw Wojskowych Prokuratury Okręgowej w Krakowie, funkcjonariusze z Oddziału Żandarmerii Wojskowej w Krakowie zatrzymali 10 żołnierzy pełniących służbę wojskową w 6. batalionie dowodzenia w Krakowie, podejrzanych o wręczanie dowódcy tej jednostki wojskowej – ppłk. Marcinowi M. korzyści majątkowych w zamian za skierowanie ich na misję zagraniczną do Kosowa w ramach PKW KFOR, jak też na kursy podoficerskie, tj. o czyn z art. 229 § 1 k.k. Obecnie trwają czynności procesowe z zatrzymanymi żołnierzami. Po ich zakończeniu prokurator podejmie decyzję w zakresie środków zapobiegawczych. Sprawa jest rozwojowa.
Aresztowany dowódca
Dotychczas w toku śledztwa zatrzymano 3 żołnierzy, w tym dowódcę 6. Batalionu Dowodzenia w Krakowie ppłk Marcina M. Usłyszał on zarzuty przyjęcia obietnicy korzyści majątkowej w kwotach po 10 000 zł i 6 000 zł w zamian za powołanie dwóch osób do zawodowej służby wojskowej w tej jednostce. Nadto zarzucono mu, że od listopada 2019 r. do lutego 2020 r. kilkudziesięciokrotnie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej samowolnie użył pojazdów służbowych do celów prywatnych. Wobec Marcina M. sąd zastosował środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania.
Korupcja, oszustwa, pobicie
Tymczasowe aresztowanie na okres 3 miesięcy Wojskowy Sąd Garnizonowy w Lublinie zastosował 23 lipca 2021 r. także wobec innego żołnierza z 6. Batalionu dowodzenia w Krakowie, podejrzanego o przestępstwa korupcyjne, zlecenie wzięcia udziału w pobiciu ustalonego żołnierza, utrudnianie postępowania przygotowawczego oraz oszustwo związane z wydatkowaniem środków publicznych z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej przeznaczonych na nagrody dla żołnierzy.
Elitarna jednostka
6. Batalion Dowodzenia w Krakowie jest częścią elitarnej 6. Brygady Powietrznodesantowej w Krakowie. Przeznaczony jest między innymi do zabezpieczenia funkcjonowania systemu dowodzenia Brygady jako odwodu aeromobilnego zgrupowania operacyjnego w ramach połączonej operacji obronnej. Utrzymuje nadto w gotowości siły i środki do przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym.
Ujawnienie okoliczności przestępstwa
Prokuratura informuje, iż zgodnie z art. 229 § 6 kodeksu karnego, nie podlega karze sprawca przestępstwa, który udzielił korzyści majątkowej (art. 229 § 1 – 5 kk), jeżeli korzyść majątkowa lub osobista albo ich obietnica zostały przyjęte przez osobę, a osoba udzielająca korzyści lub ich obietnicy, zawiadomiła o tym fakcie organ powołany do ścigania przestępstw i ujawniła wszystkie istotne okoliczności przestępstwa, zanim organ się o nich dowiedział." - poinformował dział prasowy Prokuratury Krajowej
RPO do Służby Więziennej: kajdanki i więzienna odzież podczas transportów nie mogą być regułą
Więzień nie musi być podczas każdego transportu zakuty w kajdanki i ubrany w odzież więzienną
RPO występuje w tej sprawie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej
W Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich badano wnioski osób pozbawionych wolności, które skarżyły się na sposób konwojowania przez funkcjonariuszy Służby Więziennej. Chodzi zwłaszcza o nakładanie na nich obowiązku korzystania w czasie konwojowania z odzieży więziennej oraz nieuzasadnione stosowanie kajdanek.
Ustalono, że administracja więzienna uzasadnia to zaleceniami z pisma zastępcy Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z 17 listopada 2016 do dyrektorów okręgowych SW. Analiza tych zaleceń wykazała, że niektóre z zaleceń budzą zasadnicze wątpliwości co do ich zgodności z przepisami ustawowymi.
Zastępca DG SW zalecił, aby „w przypadku domniemania wystąpienia jakichkolwiek zagrożeń dla bezpieczeństwa konwoju wykorzystywać możliwości wynikające z przepisu art. 111 § 2 k.k.w. (tj. konwojowanie osoby pozbawionej wolności w „umundurowaniu skarbowym")".
Materię korzystania przez osadzonych z własnej odzieży regulują przepisy art. 111 § 2 oraz art. 216a § 1 k.k.w. Stanowią one, że w czasie m.in. transportowania osadzony co do zasady korzysta z własnej odzieży, bielizny i obuwia. Odstępstwa od tej reguły mogą mieć miejsce, gdy rzeczy własne osadzonego są nieodpowiednie ze względu na porę roku lub zniszczone albo jeżeli przemawiają przeciwko temu względy bezpieczeństwa.
Zgodnie z zaleceniem ZDG SW odstępstwo od tej reguły powinno występować w przypadku „domniemania wystąpienia jakichkolwiek zagrożeń dla bezpieczeństwa konwoju”. Może to być rozumiane jako uprawniające SW do stosowania odzieży skarbowej w każdym konwoju. Niewątpliwie każdy jest obarczony zagrożeniem.
Badanie skarg w BRPO wskazuje na takie właśnie rozumienie zalecenia przez funkcjonariuszy. Taka interpretacja nie może być jednak zaakceptowana, ponieważ całkowicie odwraca przyjęte w ustawie zasady konwojowania osadzonych w odzieży własnej.
W piśmie ZDG SW sformułowano też zalecenie nakazujące „profilaktyczne stosowanie kajdan w trakcie wykonania każdego konwoju (w razie konieczności odstępstwa od niniejszej reguły, np. ze względu na stan zdrowia, sposób indywidualnego postępowania omawiać podczas prowadzonego instruktażu służby konwojowej, uwzględniając indywidualną specyfikę osadzonego uniemożliwiającą użycie tego środka)”.
Wskazano w nim, że jako regułę należy przyjąć stosowanie kajdan w każdym konwoju, z możliwością zastosowania odstępstw w szczególnych sytuacjach.
Tymczasem sposób stosowania środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy SW określa ustawa o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej. Przepisem art. 13 ust. 1 tej ustawy ustawodawca dopuścił stosowanie prewencyjne środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 lit. a, pkt 2-4 i 6 ustawy, nie w reakcji na niepożądane zdarzenie, ale w celu zapobieżenia wystąpieniu takiemu zdarzeniu. W myśl tego przepisu, wymienione w nim środki (m. in. kajdanki) mogą zostać użyte prewencyjnie w celu zapobieżenia ucieczce osoby ujętej, doprowadzanej, zatrzymanej, konwojowanej lub umieszczonej w strzeżonym ośrodku, areszcie w celu wydalenia lub osoby pozbawionej wolności, a także w celu zapobieżenia objawom agresji lub autoagresji tych osób.
Aby środki mogły być zastosowane przez Służbę Więzienną wobec osadzonego konwojowanego musi zatem zachodzić w danym przypadku uzasadnione podejrzenie podjęcia przez konwojowanego próby ucieczki lub zachowań agresywnych.
Przepisy ustawy wskazują, że stosowanie środków przymusu bezpośredniego wobec osób konwojowanych nie może być regułą. Musi być uzasadnione występującym w danym przypadku zagrożeniem i dostosowane indywidualnie do okoliczności danego konwoju.
Sam fakt konwojowania osoby pozbawionej wolności nie jest okolicznością wystarczającą do zastosowania wobec niej środków przymusu bezpośredniego, w przeciwieństwie do tego, co przewidują zalecenia. Środki przymusu bezpośredniego mogą być zastosowane dopiero wówczas, gdy żadne inne środki nie są wystarczające dla realizacji pożądanego celu.
Postępowanie wbrew tym zasadom może powodować, że zastosowanie środków przymusu będzie naruszać prawo.
Wprowadzając klasyfikację więźniów, ustawodawca przesądził natomiast o potrzebie zindywidualizowanego oddziaływania na skazanych. Stosowanie do skazanych odbywających karę w zakładzie karnym typu otwartego rygorów konwojowania takich, jak wobec przebywających w zakładzie typu zamkniętego czy tymczasowo aresztowanych, jest zatem rażąco sprzeczne z zasadą indywidualizacji.
Dlatego Adam Bodnar zwrócił się do gen. Jacka Kitlińskiego, dyrektora generalnego SW o analizę zaleceń ZDG SW z 17 listopada 2016 pod kątem ich zgodności z przepisami ustawy i wyeliminowanie treści z nimi sprzecznych.
Prawo więźnia do skarg – gwarancją odpowiedniego traktowania. Marcin Wiącek krytycznie o zmianie prawa
* Resort sprawiedliwości chce usunąć przepis nakładający na dyrektora aresztu lub zakładu karnego obowiązek pouczenia osadzonego wnoszącego skargę o możliwości zaskarżenia sposobu jej załatwienia
* System składania skarg przez więźniów jest istotnym elementem związanym z ochroną osób pozbawionych wolności przed nieludzkim lub poniżającym traktowaniem i karaniem
* A niektóre skargi, uznane przez Służbę Więzienną za bezzasadne, okazują się uzasadnione po postępowaniu wyjaśniającym w Biurze RPO
* Rzecznik Praw Obywatelskich już wcześniej krytykował ograniczenie prawo skazanych do złożenia i rozpoznania wniosku, skargi czy prośby
RPO Marcin Wiącek przedstawił ministrowi sprawiedliwości-prokuratorowi generalnemu Zbigniewowi Ziobrze opinię do projektu rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych.
Opinię do tej nowelizacji RPO przedstawił MS 24 listopada 2021 r. Wyraził zastrzeżenia m.in. do nowelizacji art. 6 k.k.w. w zakresie praw osób pozbawionych wolności do składania wniosków, skarg i próśb do organów wykonujących orzeczenie. Wskazał, że takie rozwiązania nie mogą być zaakceptowane przez RPO. W bardzo istotny sposób ograniczają bowiem prawo osób skazanych do złożenia i rozpoznania wniosku, skargi i prośby.
Uzupełniając opinię dotyczącą nowelizacji art. 6 k.k.w., RPO krytycznie odnosi się również do propozycji usunięcia § 9 ustęp 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 13 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych. Nakładał on na dyrektora zakładu karnego lub dyrektora aresztu śledczego - jeżeli nie przychylił się do skargi - obowiązek pouczenia wnoszącego skargę o możliwości złożenia skargi na sposób jej załatwienia do właściwego organu.
Na podobny problem RPO wskazywał w piśmie do MS z 24 listopada 2021 r. ws. nowelizacji Kodeksu. Niektóre skargi, uznane przez Służbę Więzienną za bezzasadne, okazują się uzasadnione po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w Biurze RPO. Zdarzało się też, że organ nadzoru służbowego, po wskazaniu mu przez pracowników Biura RPO określonego problemu, zajmował stanowisko odmienne od wyrażonego przez dyrektora zakładu karnego lub aresztu.
System składania skarg przez więźniów jest bez wątpienia istotnym elementem związanym z ochroną osób pozbawionych wolności przed nieludzkim lub poniżającym traktowaniem i karaniem. Na konieczność zapewnienia efektywnych procedur kontrolnych zwracał uwagę Europejski Komitet do Spraw Zapobiegania Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu albo Karaniu (CPT).
Wskazywał, że możliwość składania skutecznych skarg oraz procedury inspekcyjne są podstawowymi gwarancjami przeciwko złemu traktowaniu w zakładach karnych. Osadzeni powinni mieć otwartą drogę skarżenia się zarówno w ramach systemu penitencjarnego, jak i poza nim, włącznie z możliwością poufnego zwrócenia się do właściwej władzy. Pouczenie o możliwości zaskarżenia decyzji do odpowiedniego organu jest istotnym elementem procedury skargowej i gwarancją, że będą w stanie z niej skorzystać nawet skazani mniej zorientowani w regulacjach prawnych.
Podobnie Europejskie Reguły Więzienne są jednoznaczne co do potrzeby zapewnienia efektywnego systemu składania skarg. Wymagają, aby więźniowie mieli szerokie możliwości składania wniosków i skarg do dyrektora jednostki lub jakiegokolwiek innego kompetentnego organu władzy. Analogiczne rekomendacje zawierają Reguły Nelsona Mandeli.
Rzecznik liczy, że te uwagi zostaną uwzględnione przez Ministra Sprawiedliwości.
Rzecznik Praw Obywatelskich: RPO (Adam Bodnar) zatroskany o łamanie praw przysługujących więźniom! A do Policji kieruje nieuzasadnione oskarżenie nadużywania kajdanek!
***
25.02.2021
Dzieci nie mogły bawić się ze skazanym ojcem w kąciku zabaw więziennej sali widzeń. Interwencja RPO.
- Odbywający karę więzienia ojciec pięciorga dzieci nie mógł spędzić z nimi czasu w kąciku zabaw w sali widzeń – choć one chciały się z nim bawić
- Powodem był zakaz opuszczania wyznaczonego osadzonemu miejsca w sali widzeń bez zgody Służby Więziennej. Dany funkcjonariusz nie wie bowiem, czy dany skazany gwarantuje poprawne zachowanie podczas widzenia
- Według RPO ograniczanie kontaktu z dzieckiem do czasu spędzonego przy stoliku wydaje się dolegliwe dla osadzonego i krzywdzące dla dziecka
- Rzecznik ma nadzieję na wspólnie wypracowanie rozwiązania, które nie będzie godziło w bezpieczeństwo, a z drugiej strony pozwoli skazanym na efektywniejsze wykorzystanie czasu z dziećmi w trakcie widzenia
- Ufam, że realizacja widzenia skazanych z małymi dziećmi w sposób uniemożliwiający im aktywne spędzenie czasu w kąciku zabaw, będzie odstępstwem, nie zaś obowiązującą regułą – napisała zastępczyni Rzecznika Praw Obywatelskich Hanna Machińska do płk. Grzegorza Fedorowicza, zastępcy Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. Powołała się na kolejne skargi do RPO na takie sytuacje.
W Biurze RPO prowadzono postępowanie wyjaśniające w sprawie osadzonego w Zakładzie Karnym w W. Ojciec pięciorga dzieci, z którymi utrzymuje regularny kontakt w ramach widzeń, skarżył się, że nie miał możliwości spędzenia z nimi czasu w kąciku zabaw w sali widzeń, mimo iż wyrażały one chęć wspólnej zabawy.
Po zapoznaniu się z wyjaśnieniami SW Rzecznik nie znalazł podstaw do kwestionowania decyzji dyrektora zakładu karnego o braku zgody na opuszczenie przez osadzonego stolika i udania się z dziećmi do kącika zabaw.
Wątpliwości Rzecznika wzbudził jednak obowiązujący w tym więzieniu zakaz przebywania skazanego w kąciku zabaw wspólnie z dziećmi. Zarządzenie dyrektora więzienia zakazuje osadzonym samowolnego poruszania się po sali widzeń i opuszczania wyznaczonego miejsca - bez zgody funkcjonariusza SW.
Jak wskazuje RPO, Kodeks karny wykonawczy nie stanowi o całkowitym zakazie opuszczania przez osadzonego wyznaczonego mu miejsca przy stoliku. Może on za zgodą przełożonego odejść od stolika. Zależy to od oceny funkcjonariusza, czy nie zakłóci to widzenia innych osadzonych i nie wpłynie negatywnie na bezpieczeństwo jednostki. Jeżeli w jego ocenie są obiektywne okoliczności, które mogłyby negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo zebranych osób, miałby on obowiązek odmówić realizacji prośby osadzonego.
Dyrektor Okręgowy SW dostrzega problem związany z tym, że funkcjonariusz nadzorujący widzenia nie ma szerokiej wiedzy o wszystkich skazanych w sali widzeń. Dlatego nie jest możliwe, aby mógł on wyrazić zgodę na zabawę skazanego z dzieckiem w kąciku zabaw.
RPO przyznaje, że funkcjonariusz nie musi mieć szczegółowej wiedzy o każdym osadzonym. Powinien jednak mieć informacje o tych osadzonych, którzy prezentują negatywną postawę.
Do podstawowych obowiązków SW należy zapewnienie porządku i bezpieczeństwa w jednostce. Ma jednak ona również obowiązek umożliwienia osadzonym kształtowania społecznie pożądanych postaw. Z psychologicznego punktu widzenia niezwykle istotne jest podtrzymywanie prawidłowej więzi emocjonalnej rodzica z dzieckiem.
- Co prawda musi on liczyć się z ograniczeniami wynikającymi z uwięzienia, jednakże redukowanie kontaktu z dzieckiem w trakcie widzenia do czasu spędzonego przy stoliku, wydaje się być dolegliwe dla osadzonego i krzywdzące dla dziecka – wskazała Hanna Machińska.
Wyraziła przekonanie, że uwzględniając spostrzeżenia SW, wspólnie uda się jednak znaleźć satysfakcjonujące rozwiązanie.
